სიყვარულისა და სიკეთის მემკვიდრეობა
ცხოვრების გობელენში ისეთი დელიკატურად და ღრმად არის ნაქსოვი ძაფები, რომ წარუშლელ კვალს ტოვებს მათ გულსა და გონებაში, ვისაც ეხებიან. ლიკა ოქიჯანოვი, ახალგაზრდა გოგო, რომლის ცხოვრებაც სიკეთის, სიყვარულისა და სიკეთის მოწმობა იყო, ერთ-ერთი იმ ღირსშესანიშნავი ძაფიდან იყო. მიუხედავად იმისა, რომ ის აღარ არის ჩვენთან ფიზიკური გაგებით, მისი სული მუდმივად ცოცხლობს და ყველას შთააგონებს ვიყოთ უკეთესი, გვიყვარდეს მეტად და ვაფასებდეთ იმ მომენტებს, რომლებსაც ვატარებთ საყვარელ ადამიანებთან.
ლიკა უბრალოდ გოგო არ იყო; ის იყო სინათლის შუქურა, მეგზური ვარსკვლავი ყველა ადამიანის ცხოვრებაში, ვისაც იგი შეხვდა. მისი მეგობრები, ოჯახი და ახლობლები მუდმივად ადასტურებენ, თუ რა დიდი გავლენა იქონია მათ ცხოვრებაზე ლიკამ. მისმა დაკარგვამ დატოვა სიცარიელე, რომელიც იგრძნობა სიცილში, რომელიც ოდნავ ნაკლებად ინტენსიურად ჟღერს, ჩახუტების სითბოში, რომელიც ცოტა ხანს გრძელდება და გაზიარებულ მომენტებში, რომლებიც მისი თანდასწრების გარეშე არასრული ჩანს.
ლიკა იყო სამაგალითო ადამიანი მთელი ცხოვრების მანძილზე, მისაბაძი მაგალითი ყველა გაგებით. მისი სიკეთე უსაზღვრო იყო, სიყვარული ურყევი, სიკეთე კი შთაგონების მუდმივი წყარო იყო. მისი ღიმილი გადამდები იყო, მისი სიცილი დამამშვიდებელი მელოდია, მისი ყოფნა კი ნუგეში ყველასთვის, ვინც კი მას იცნობდა.
ლიკას ერთ-ერთი უახლოესი მეგობარი, ვაკო ყორღანაშვილი დღემდე გულსა და გონებაში ატარებს მის სიტყვებსა და რჩევებს. ლიკას სიბრძნე და ხელმძღვანელობა კვლავაც მისთვის ძალისა და მოტივაციის წყაროა. ცხოვრებისეული გამოწვევებისა და გაურკვევლობის ფონზე, ვაკოს ახსენებს, რომ იყოს მეტად კეთილი, უპირობოდ უყვარდეს და სიკეთით სავსე გულით მიუდგეს ცხოვრებას.
ლიკა ოქიჯანოვის მემკვიდრეობა არა ტკივილის, არამედ სიყვარულისა და შთაგონებისაა. ის გვახსენებს, რომ უნდა დავტკბეთ საყვარელ ადამიანებთან ერთად გატარებული დროით, გავუფრთხილდეთ ძვირფასს მომენტებს და არასოდეს შევაფასოთ სიყვარულისა და სიკეთის ძალა.
ლიკას ცხოვრება იყო მოწმობა იმისა, თუ რა ღრმა გავლენა შეიძლება ჰქონდეს ერთ ადამიანს სამყაროზე და მისი მეხსიერება გვახსენებს, რომ ჩვენ ყველას გვაქვს პოტენციალი გავხადოთ სამყარო უკეთეს ადგილად.
როდესაც ჩვენ ვაგრძელებთ ცხოვრების გზას ლიკას ფიზიკური თანდასწრების გარეშე, მოდით პატივი მივაგოთ მის ხსოვნას იმით, რომ ვიცხოვროთ ჩვენი ცხოვრებით იმავე სიკეთით, სიყვარულითა და მოტივაციით, რაც მან განასახიერა.
დაე, მისი სული იყოს შუქი, რომელიც წარმართავს ჩვენს გულებს და შეიძლება მისი მემკვიდრეობა იყოს შთაგონების წყარო მომავალი თაობებისთვის.
” ლიკუ, გვიყვარხარ და ძალიან გვენატრები, მაგრამ შენი სიყვარული და სიკეთე სამუდამოდ რჩება ჩვენს გულებში და გვიხელმძღვანელებს, რომ ვიყოთ საკუთარი თავის საუკეთესო ვერსიები. ”
წერს ვაკო ყორღანაშვილი.